Nothing can be farther from truth than the belief that the Left, in India, is dead. When it was in power, it at least had the chains of a modicum of responsibility. However, even as late as the disastrous UPA-1 experiment, they resorted to blackmail politics and had no qualms in enjoying power without responsibility. Nuclear deal is a case in point.
Now that it has been decimated in all the states in the recent elections, chances that the left would resort to the university-chaos technique, are more. The chaos experiment has produced great results for them in JNU. With the incendiary environment in Tamil Nadu, aided amply by the unaccounted erstwhile Tiger money and demise of a strong state CM, the left inspired chaos-theory could gain ground. Religious NGO led funding is always at hand, just in case there is a shortage (Eg: Kudankulam, Marina, Neduvasal).
The Centre should act as a strong central govt, crack the whip, and rein in the anti-national elements with all the force it can muster. The state of Tamil Nadu has long suffered from absence of governance and orientation towards the national mainstream.
When the center does something for TN, talk about it, in Tamil, in Chennai and in all other places. Ask central ministers to conduct press conferences and answer questions. Show that the party is definitely a party with a difference.
The BJP needs to provide credible, young leaders in the state, who are grounded in the nationalist ideology, can articulate better both in Tamil and English, with the force necessary, in the national and local television channels, have a better connect with the students and youngsters, and, in general, represent the new generation.
And, for God’s sake, eschew tinsel sentinels. TN needs change not only in the body, but also in the soul. Hence no more tinsel souls in a new body, please. And no cut-out / banner culture please.
Mind it. The Left has nothing to lose but everything to gain from a disoriented Tamil Nadu that is looking for another ’cause’ to fight. A Left gain is not good for the nation.
A picture speaks a thousand words, they say. Here two pictures speak for themselves.
In 1959, two nations got their leaders. One country was rich and the other poor. After 55 years, this is the situation in those two countries – Cuba and Singapore.
Brahmin Christians should adhere to the following :
Should not eat out of the hands of Velala and Nadar christians
Should not eat beef, fish and eggs in public
Should sport a sacred thread
Should Apply sandal paste on their forehead
Should employ only upper caste Christians as their servants
Should not eat or drink in public view.
Should not be seen consuming alcohol.
While on travel should eat and drink from behind a screen.
christianity and casteism
The above are the injunctions prescribed to Hindu Brahmin converts who have become christian priests. And who prescribed these ? Rev. Roberto de Nobili an Italian missionary in AD 1609. Don’t be surprised at the term ‘brahmin-christian’. These improbable classes did exist during the origins of Christianity in India and continue till date.
These and many more of such shocking truths are made evident by Prof. Sivasubramanian, the Marxist scholar and researcher in his Tamil book ‘கிறித்தவமும் சாதியும் ‘ ( ‘Christianity and Caste’)
You might think that the very purpose of getting converted to Christianity has been defeated if one still is a brahmin even after becoming a christian. That is precisely the case. Caste system has reigned supreme in Christianity in India, as it had been reigning supreme in Hinduism then and now. Caste has been a major classification even in Christianity. While seemingly opposing the caste system in Hinduism, christian missionaries have covertly and overtly converted hindus en-masse on caste grounds.
Prof. Sivasubramanian has done pioneering work in this regard. He exposes the depths of caste classification in Christianity and provides clinching evidence that spans 500 years of documentation. He is un-biased and objective and never deviates from the main point – Casteism and Christianity.
He compares the caste system in Hinduism and Christianity and concludes that caste behaves in the same manner, irrespective of the religion it is associated with.
He takes the case of a village called ‘Vadakkankulam’ in South Tamil Nadu, India and traces the history of the village church and the changes that happen to the church as time advances. We are treated to many pages of amazing evidence of the different caste based discrimination that was prevalent in the parish, how each community fought with the other on caste basis irrespective of the fact that Christianity was not supposed to have helped the cause of caste system, how different communities filed cases against one another and the case details and in the end, the stupidity of all that.
Vellala Christians file a case against Nadar Christians asking Nadars not be seated in a particular place inside the church. Sakkiliar Christians appeal to the Fench / British authorities alleging discrimination by the Parish priest. Pillaimar Christians file a case against Nadar Christians asking them not to use their street. Prof. Sivam quotes as evidence many such cases and also provides detailed judgments to substantiate the prevalence of caste system in Christianity in India.
The learned prof also provides some interesting details on the methods used by the missionaries for conversion of caste hindus like the brahmins. He particularly quotes De Nobili, the Italian missionary who wore a sacred thread like the hindu brahmins. While hindu brahmins wore three threads across their body, De Nobili wore five – three to signify the father, son and the holy ghost and two more to signify Jesus’s body and soul. He ate out of the hands of upper caste converts, was vegetarian and sported a sandal paste on his forehead like caste hindus. Additionally he wore ochre robes and had a stick with a flag ( the stick is called ‘dhandam’ in Hindu ascetic order ). In every way, he wanted to resemble a brahminical sanyasi ( holy man) and thereby attract hindu brahmins into his fold.
De Nobili went further ahead and created a fifth Veda in addition to the four Hindu sacred texts. He called that ‘Yeasu Sura Vedam’. He wrote in Sanskrit so that Hindu Brahmins would get converted based on that feature as well.
Prof. Sivam’s book is a worthy read for anyone interested in the early origins of Christianity in South Tamil Nadu, India.
If you are encountered with a story that Christianity didn’t practice caste system and un-touchability, offer this book as answer.
The English translation of this book is available as ‘The crusade against caste domination in the holy family church at Vadakkankulam’ by Dr.Balasubramanian.
சிங்கம் சிங்கிளா வந்தே நமக்குப் பழக்கம். ஆனால் சிங்கம் தாரை தப்பட்டைகளுடன் வந்தால்? இன்று அப்படி நடந்தது. ஒரு சிங்கம் வந்தது. பின்னாடியே ஒரு டிரம்ஸ் கோஷ்டியும் ஒரு பெரிய சைஸ் ஜால்ரரா ( அட உண்மையான ஜால்ரா சார் ) பெண்ணும் வந்தனர். கீழே உள்ள வீடியோவைப் பாருங்கள்.
சீனப் புத்தாண்டை ஒட்டி எங்கள் அலுவலகத்தில் இந்த சிங்க நடனம் நடந்தது. ஆதி காலத்தில் ‘நி யென்’ (Ni Nien) என்ற ஒரு கொடிய மிருகம் இருந்துள்ளது. அது கிராமங்களுக்குள் வந்து மனிதர்களையும் குழந்தைகளையும் தின்றுவிடுமாம். அதனிடமிருந்து மக்களைப் பாதுகாக்க ஒரு சிங்கம் பயன்படுத்தப் பட்டுள்ளது. பின்னர் ஆண்டுதோறும் புது வருடம் அன்று இந்த சிங்க நடனம் நடை பெற்றது. அதன் மூலம் ‘நி யென்’ என்ற மிருகமும் அதனை ஒட்டிய தீய சக்திகளும் அகற்றப்பட்டன. இப்படிப் பண்டைய சீனாவில் ஒரு நம்பிக்கை.
ஆனால் சீனாவில் சிங்கங்கள் இல்லாததால் மனிதர்களைக் கொண்டு சிங்க உருவங்கள் வடிவமைக்கப்பட்டன. அந்தப் பழக்கம் இன்றும் தொடர்கிறது. சீனாவில் மட்டுமல்ல சீனர்கள் அதிகம் உள்ள பல நாடுகளிலும் இந்த சிங்க நடனம் உண்டு. அத்துடன் பெரிய அளவில் உள்ள டிரம்ஸ் வாசிக்கிறார்கள். நம்மூரில் பேய் ஓட்டும்போது உடுக்கை, மேளம் அடிப்பது போல் உள்ளது. இதன் மூலமும் தீய சக்திகள் விலகும் என்று நம்புகிறார்கள்.
அடிப்படையில் சிங்கம் வருகிறது. அதற்கு லெட்யூஸ் என்ற கீரை வழங்குகிறார்கள். அதனை உண்டு அது மக்களின் மேல் துப்புகிறது. அதனை ஆசீர்வாதமாகக் கருதுகிறார்கள். பின்னர் ஒர் ஆட்டம் போடுகிறது. பின் அதற்கு சில ஆரஞ்சுப் பழங்கள் படைக்கிறார்கள். இந்தப் பழங்களின் சுளைகளை சிங்க உருவத்தின் கீழ் உள்ள மனிதர்கள் ஒரு சில சீன எழுத்துக்கள் போல் வைக்கிறார்கள். சில நம்பர்களும் அமைக்கிறர்கள். இந்த நம்பர்கள் நன்மை பயக்கும் என்று நம்புகிறார்கள். இந்த நம்பர்கள் ( எண்கள் ) கொண்ட லாட்டரிச் சீட்டுகள் வாங்குகிறார்கள். மறந்து விட்டேன். ஆரஞ்சுப் பழத் தோலையும் மக்கள் மீது வீசுகிறது. அதுவும் ஆசீர்வாதமாம்.
இன்னும் சில விஷயங்கள் தெரிந்துகொண்டேன். ஒவ்வொரு வீட்டிலும் ‘ழாவோ ஷென்’ ( Zhao Shen) என்னும் சமயல் அறைக் கடவுள் உள்ளதாம். அந்தக் கடவுள் வருடாவருடம் வான் உலகம் சென்று ‘யூ ஷாவ் தா டி’ என்னும் தலைமைக்கடவுளிடம் தான் இருந்த வீட்டின் நிலவரத்தைக் கூறுமாம். எனவே அந்த சமையல் அறை கடவுளை சரிக்கட்ட என்று விசேஷப் பிரார்த்தனைகள் உள்ளதாம். இதெல்லாம் ‘தாவோயிஸம்’ என்னும் சம்பிரதாய வழக்கமாம்.
இத்தனையும் என்னுடன் பணியாற்றும் சீன நண்பர் தெரிவித்தார். ஆனால் அவர் கிறித்தவர். ஆமாம் சீனக் கிறித்தவர். தாங்கமுடியாமல் ‘கிறித்தவர்கள் எப்படி இந்த சீனப் பழக்கத்தைக் கடைப்பிடிக்கிறீர்கள்?’ என்று கேட்டுவிட்டேன்.
‘சீனாவில் புத்த மதமோ, தாவோயிஸமோ, கிறித்தவமோ, அல்லது மதமே இல்லை என்று சொல்லும் இடது சாரியோ யாராக இருந்தாலும் இந்த வழக்கக்கள் உண்டு. இதற்கும் மதத்திற்கும் தொடர்பில்லை. இது எங்கள் கலாச்சாரத் தொடர்புடைய விஷயம்’ என்று போட்டாரே ஒரு போடு.
சீனாவின் ஒவ்வொரு பழக்கமும் இந்திய கலாச்சாரத்தை ஒத்து இருப்பதை உணர முடிந்தது.
மதத்திற்கும் கலாச்சாரத்திற்கும் தொடர்பில்லை என்று இந்திய மக்கள் சொன்னால் இந்திய முற்போக்காளர்கள் ஒப்புக்கொள்வதில்லை.எல்லாம் வல்ல லெனினும், ஸ்டாலினும் நமது நாட்டு இடதுசாரி முற்போக்காளர்களுக்கு நல்லறிவு வழங்குவார்களாக.
The Chinese incursion seems to have been ended or what do they say for that ? Un-incursion ? What ever that might be. Oh yeah, the troops have moved to their previous positions. This is what the government wants us to believe.
Well in addition to its many lies, let us believe in this too.
Realistically what can be the plan to contain or at least make China think twice before embarking on such irritating incursions?
Make friends with his enemies, stupid. We have a whole lot like Japan, US, Philippines, Thailand and the lot.and China makes an enemy per day.
String of pearls strategy as proposed earlier by Brajesh Mishra needs to be followed through.
Note: In this whole incursion episode, the CPI and CPI (M) kept mum all through. Imagine if the US would have done this and their reactions. And no editorials on this from The Hindu either. This is in Tamil called “Pagutharivu”.
ஆ..பக்கங்கள் 